Het voor ons liggend voorstel vloeit voort uit het laatste coalitieakkoord. De afgelopen periode is hierover het nodige al gezegd en geschreven. Onze fractie is blij met ook de signalen die kerken via brieven (en inspraak) hebben gegeven.
En nogmaals het gaat in dit voorstel niet over het afschaffen van bid- en dankdag!

In het voorstel vallen ons een aantal zaken op:
1.    de uitzonderingspositie SGP; daarop kom ik later terug
2.    burgerparticipatie. In het voorstel werd aan de raad gevraagd om hier ook aandacht aan te besteden. Vorig jaar april hebben we hierover een glasheldere afspraak met elkaar gemaakt. Voor ons wat dat niet voor de vorm. Wij wilden graag in dat debat met elkaar (voor- en tegenstanders) te praten over wat ons ten diepste bezighoudt als het gaat om geloof en niet geloven. Zoals dat ook in de toekomstvisie Bestemming Tholen is aangegeven dat het belangrijk is om “samen te leven”. Wij betreuren is hoge mate dat een meerderheid in de raad niet de behoefte heeft om met de bevolking in gesprek te gaan over de vraag wat er er voor overwegingen, motieven achter een “voor” of “tegen” schuil gaat.
3.    Op blz. 1 wordt in doelstellingen en gewenste resultaten aangegeven dat nagegaan moet worden of er voldoende draagvlak is. Kunnen initiatiefnemers aangeven wat er onder voldoende draagvlak wordt verstaan?
4.    In het voorstel is geen antwoord te vinden op “waarom dit voorstel”? M.a.w. waar levert huidige situatie aan problemen op?
Geen consistent beleid zou aanleiding kunnen zijn. In het voorstel wordt dit ook genoemd. De ene gemeentelijke accommodatie is wel open en het gemeentehuis niet.
Om op dit laatste maar direct een antwoord te geven. Dat verschil in beschikbaarheid van gemeentelijke dienstverlening zal blijven, want in dit voorstel lees niets over het openstellen van het gemeentehuis op zaterdag en alle avonduren. Je mag o.i. de functie van een sporthal en dorpshuis niet gelijkschakelen met een winkel die het gemeentehuis wil zijn.
Wie heeft er om gevraagd: de burger? De ambtenaren? Onze conclusie; niemand.
Ook wordt uit het feit dat bij de gunning van nieuwbouw gemeentehuis van het niet werken op deze dagen, afgeleid kan worden dat er geen consistent beleid is. Maar eigenlijk moeten we hier toch constateren dat er geen uitvoering is gegeven aan bestaand beleid. Dat op zich is te betreuren maar is geen direct aanleiding om je beleid dan maar te wijzigen.
Ik ben wel eens bang dat het bij dit voorstel niet echt om de inhoud gaat, maar veel meer iets in zich heeft om afscheid te nemen van iets wat in deze tijd niet meer zou passen.
Maar we realiseren ons als ChristenUnie dat we in ons land moeten samenleven in een land van minderheden en als minderheid.
Door dominee Blenk is tijdens een themabijeenkomst van onze fractie vorige week een helder beeld geschetst van alle ontwikkelingen in de afgelopen eeuwen en de realiteit waarin we nu zijn terechtgekomen.
Maar we hebben sinds enkele honderden jaren geleden ook te maken met de Verlichting. En ga met grote stappen hier door.
In het boek van Geert Mak “Hoe God verdween uit Jorwerd” is dit proces beschreven. Een citaat op blz. 111: “Tot de oorlog had de kerk elke zondag vol gezeten. Daarna verdween God geleidelijk uit het dorpsleven. In de moderne verzorgingsstaat leek geen onontkoombaar noodlot meer te bestaan. Het leek vervangen door het idee dat alles maakbaar was, of herstelbaar, of op zijn minst in geld compenseerbaar”.
En al die ontwikkelingen hebben mede geleid tot een situatie die we vandaag kennen. In het Europa van vandaag is de kerk nog in de marge van de samenleving. Ook in Nederland heeft zich de afgelopen 50 tot 60 jaar een proces van kerkverlating voltrokken.
In Tholen gaat die ontwikkeling van kerkverlating langzamer dan in de rest van Nederland. Dat zie je o.a. op een bid- en dankdag. Maar kerken willen in Tholen ook op andere terreinen een belangrijke rol spelen zoals in de Wet Maatschappelijke Ondersteuning. Die wet doet een sterk beroep op onderlinge solidariteit. Ik zou de initiatiefnemers tot dit voorstel ook op dit belang willen wijzen.
Maar in de situatie waarin we ons thans bevinden is bescheidenheid op z’n plaats.
Ik moet uit dit voorstel ook afleiden dat kerken in z’n algemeenheid er nog niet in voldoende mate zijn geslaagd om te laten zien wat hen in dat geloofsleven bezighoudt.
Maar Christenen willen afhankelijke mensen zijn. Afhankelijk in ons menszijn van God onze schepper. Bid- en dankdagen zijn er om aan die afhankelijkheid een spirituele inhoud te geven.
Democratie is niet altijd het uitoefenen van macht door een meerderheid. Ik weet ook dat partijen als PvdA , VVD en CDA daar voor oog hebben en rekening willen houden met minderheden en kwetsbaren in de samenleving. Hoe gaan we in dit geval om met deze minderheid? Op grond van verhoudingen in de raad ga ik er van uit dat Christenen een minderheid vormen. En wij vragen ons af “Hoe houden we hier nu rekening mee”?
Binnen onze partij wordt divers over dit onderwerp gedacht. De ene helft wil als minderheid geen irritatie oproepen terwijl de andere helft van onze partij het belangrijk onderwerp vindt .
Ik sluit af met een dringende oproep aan de initiatiefnemers van dit voorstel
om in de besluitvorming respect te laten door klinken voor de gevoelens die er bij een belangrijk deel van onze bevolking leven.

Vragen:

Zijn de fracties van de PvdA, VVD en CDA bereid om in de besluitvorming m.b.t. dit onderwerp meer rekening te houden met burgers uit onze gemeente die op bid- en dankdag het gemeentehuis gesloten willen houden. Zou deze partijen bereid zijn, gelet op de motieven die een belangrijk deel -weliswaar een minderheid- van onze Thoolse samenleving hieraan geeft, hiermee in de besluitvorming rekening te houden?

Welke pogingen heeft de fractie van de SGP –naast die van de aantekening tegen te zijn- bij de coalitievorming en eventueel daarna ingebracht om dit onderwerp van de agenda te krijgen?
Is de fractie van de SGP bereid om vanwege het belang dat ook deze fractie toekent aan dit onderwerp de komende week druk uit te oefenen op coalitiepartijen om “het tij” te keren”?